Coraz bardziej widoczne skutki ocieplania się klimatu przyczyniły się do skupieniu uwagi środowiska naukowego na kwestii zmian klimatu. Zaczęto zadawać pytania:

• Czy klimat Ziemi naprawdę się ociepla?

• Jeśli tak, to czy jest to zdarzenie typowe w dziejach Ziemi, czy też dzieje się coś nienormalnego?

• Jeśli klimat się ociepla, to czy jest to związane z działalnością człowieka?

• Jaki wpływ na naszą przyszłość będzie miało ocieplanie się klimatu?

• Czy powinniśmy przeciwdziałać temu zjawisku?

• Jakie działania możemy podjąć?

• Ile mogą kosztować działania zmierzające do redukcji emisji gazów cieplarnianych?

• Jaki byłby koszt zaniechania działań?

Prowadzone jeszcze w latach 80tych badania prowadziły do wniosku, że coraz więcej zjawisk i pomiarów wskazuje na ocieplanie się klimatu Ziemi oraz, że może to być przynajmniej częściowo spowodowane działalnością człowieka.

 

Z uwagi na skalę zjawiska i jego przyczyny uznano, że problem ocieplania się klimatu nie może być rozwiązany przez żadne państwo z osobna, potrzebne są do tego uzgodnienia i współpraca na szczeblu narodowym.

 

W 1988 dwie organizacje Narodów Zjednoczonych - Światowa Organizacja Meteorologiczna (WMO) oraz United Nations Environment Programme (UNEP) utworzyły Intergovernmental Panel on Climate Change, czyli Międzyrządowy Zespół do spraw Zmian Klimatu (w skrócie IPCC). Cel powstania IPCC to ocena ryzyka związanego z działalnością ludzi na zmianę klimatu oraz określenia światowych uregulowań mających ograniczyć emisji spalin do atmosfery.

IPCC stanowi stałe forum współpracy setek naukowców z wielu krajów, publikując co kilka lat raporty, które mają duże znaczenie w formułowaniu narodowych i międzynarodowych programów klimatycznych i polityki finansowania badań zmian klimatycznych.

Sposób podejmowania decyzji o wnioskach do publikacji powoduje, że raporty IPCC są konserwatywne i zachowawcze. Struktura IPCC powstawał pod wpływem polityków, którzy obawiali się nazbyt „alarmistycznych” raportów, w przypadku, gdyby ich brzmienie było ustalane jedynie przez naukowców. Wnioski są formułowane podczas iteracyjnych rund, w których zespoły naukowców i rządowi negocjatorzy osiągają konsensus w kwestii ostatecznego brzmienia dokumentów.

„Porozumienie w sprawie raportu osiągnięto po całonocnym posiedzeniu, podczas którego z dokumentu wykreślano całe fragmenty, a naukowcy spierali się z rządowymi negocjatorami, którzy rozwadniali sens naukowych ustaleń” Opinia w temacie raportu IPCC 2007

Pierwszy raport IPCC został opublikowany w 1990 roku, kolejne w 1995 i 2001, a ostatni w 2007 roku.

Ostatni raport był tworzony przez ponad 600 autorów z 40 krajów, recenzowany przez ponad 620 ekspertów i przedstawicieli rządów. Streszczenie raportu zostało przyjęte przez przedstawicieli 113 krajów.

Kluczowe konkluzje zawarte w 4tym raporcie IPCC to:

• Ocieplenie z prawdopodobieństwem ponad 90% jest spowodowane przez działania człowieka

• Średni wzrost temperatury w XXI wieku wyniesie 2-4°C, a może sięgnąć nawet 6,4°C

• W 2080 roku bez wody pozostanie od 1,1 do 3,2 miliarda ludzi. W tym samym czasie ponad 600 milionów ludzi będzie cierpiało głód

• Aby nie dopuścić do przekroczenia wzrostu średniej temperatury na Ziemi o 2,0-2,4 stopnia, należy najwyżej do 2050 roku ograniczyć roczną emisję dwutlenku węgla do atmosfery o 50-85%.

Więcej o IV raporcie IPCC i wnioskach w nim umieszczonych można przeczytać pod adresem http://www.twojapogoda.pl/encyklopedia/zmianyklimatyczne.htm.

 

„Ludzie zaprzeczający zmianom klimatu stanowią obecnie odpowiednik Towarzystwa Płaskiej Ziemi. Ludzkość znalazła się w wyścigu o życie z globalnym ocieplaniem się klimatu”

Malcolm Wicks, minister ds. energetyki Wielkiej Brytanii

„Problem jest zbyt poważny, aby wystarczyły działania świadomych, szlachetnych jednostek, które w imię wspólnego dobra rezygnują z samochodu i oszczędzają energię. Konieczne są działania rządów na szczeblu międzynarodowym”.

Jack Straw, minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii 2001-2006

„Musimy zmienić sposób życia – sama zmiana technologii nie wystarczy"

Rajendra Pachauri – przewodniczący IPCC, 2007

 

Jeśli porównać przewidywania z kolejnych raportów, widać, że w zasadzie w każdym obszarze, z raportu na raport przewidywane skutki globalnego ocieplania się klimatu są coraz bardziej poważne.

Więcej o IPCC

http://pl.wikipedia.org/wiki/Intergovernmental_Panel_on_Climate_Change

http://www.ipcc.ch/