- dążenie do jak najwyższego poziomu ochrony środowiska, przy jednoczesnym braniu pod uwagę specyfiki określonych regionów
-
zasada prewencji połączonej z regułą przezorności
- zasada "zanieczyszczający płaci"
- likwidacja szkód u źródła
Kolejnym ważnym dokumentem unijnym jest IPPC (Integrated Pollution Prevention and Control) – Dyrektywa Unii Europejskiej 1996 r. w sprawie zintegrowanego zapobiegania i zmniejszania zanieczyszczeń. Jedną z najważniejszych jej zasada jest wymóg opierania swoich działań na najlepszej dostępnej technologii („BAT” - Best Available Technique).
Unia Europejska aktywnie uczestniczyła w uzgadnianiu i podpisaniu w 1997 roku Protokołu z Kyoto. Protokół kładł ciężar redukcji emisji na barki 36 najbardziej uprzemysłowionych krajów świata. W myśl dokumentu do 2012 roku powinny one ograniczyć emisję gazów cieplarnianych o 5% względem poziomu z roku 1990. Pozostałe 130 krajów, które podpisały protokół, zostały spod tego obowiązku wyłączone. Uznano bowiem, że kraj rozwijające się muszą mieć możliwość nadrabiania dystansu do Zachodu i Japonii. Na podstawie Protokołu z Kyoto 15 krajów „starej” unii do 2012 roku ograniczy emisję CO2 o 8% względem poziomu z 1990 rok.
Jednym z istotnych kroków w kierunku ograniczenia emisji CO2 było przyjęcie w 1997r. Białej Księgi przez Komisję Europejską „Energia dla przyszłości – odnawialne źródła energii”. Założono w niej wzrost zużycia energii odnawialnej o 12% do 2010r.
W marcu 2000 roku Komisja Europejska uruchomiła Europejski Program ds. Zmian Klimatu, który doprowadził do przyjęcia szeregu regulacji nakierowanych na zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych. Jednym z istotnych elementów jest uruchomiony 1.01.2005 roku rynek handlu emisjami
http://en.wikipedia.org/wiki/European_Union_Emission_Trading_Scheme
będący aktualnie podstawą polityki UE w zakresie redukcji emisji z pomocą wpływu na efektywność kosztową.
Istotnym krokiem wykonanym przez Unię Europejską jest wprowadzenie przepisów, mających na celu ograniczenie emisji dwutlenku węgla przez transport samochodowy. Aktualnie typowy samochód przy przejechaniu 1 kilometra emituje ponad 170g CO22/km. Strategia unijna przewiduje, że od 2020r przewidywana norma będzie wynosić 95g CO2/km (dane dla UE). Dyrektywa przyjęta przez Komisję Europejską przewiduje, że od 2012r norma emisji dla nowych samochodów sprzedawanych na terytorium Unii nie może przekroczyć 120g CO2/km. Strategia unijna przewiduje, że od 2020r przewidywana norma będzie wynosić 95g CO2/km.
W styczniu 2007 roku Komisja Europejska przyjęła wewnętrzny plan działań mających ograniczyć globalne ocieplenie do 2°C. Kraje UE zobowiązały się do ograniczenia do 2020 roku emisji odpowiedzialnego za efekt cieplarniany dwutlenku węgla o 20 proc. w porównaniu z rokiem 1990. Ustalono, że nastąpi redukcja nawet o 30 proc., jeśli w traktacie będącym następcą Protokołu z Kyoto do analogicznego poziomu redukcji zobowiążą się inne potęgi uprzemysłowione świata, w szczególności Stany Zjednoczone. W uzgodnionym przez ministrów stanowisku napisano, że wstępnym celem do roku 2050 jest redukcja emisji dwutlenku węgla o 60-80 proc.
Przyjęcie tego dokumentu, choć jest krokiem w dobrą stronę, w świetle wykładniczo rosnącej emisji w innych krajach będzie miało tylko symboliczny wpływ na emisję w skali globalnej.
Trzeba oddać sprawiedliwość Unii Europejskiej. Unijne prawo w obszarze ekologii wymusza na Polsce standardy ekologiczne, które same z siebie naszym politykom nie przyszłyby do głowy jeszcze przez dekady.
Wymogi unijne nakładają na Polskę obowiązek produkcji 5,1% energii ze źródeł odnawialnych w roku 2007, 7,0% od początku 2008, 8,7% od roku 2009 i 10,4% od roku 2010. Jak na razie, nie produkujemy wystarczającej energii z tych źródeł, a firmy energetyczne już płacą kary za nieprzestrzeganie tych limitów.
Więcej na temat kierunku działania UE na stronie: http://europa.eu/pol/env/overview_pl.htm.