„Jeśli nie zostaną podjęte globalne działania, emisja CO2 do roku 2050 zwiększy się ponad dwukrotnie”
David Miliband, brytyjski minister ds. środowiska, od 2007 minister spraw zagranicznych
Globalna emisja dwutlenku węgla do atmosfery związana z działalnością człowieka to 28 miliardów ton rocznie (7,6 miliardów ton węgla). Największe źródła emisja to spalanie paliw kopalnych w elektrowniach, transport – samochody i samoloty oraz procesy związane z produkcją towarów przemysłowych.
Na chwilę bieżącą wszystkie te źródła emisji powiększają się:
- rośnie zapotrzebowanie na energię elektryczną, szczególnie w krajach rozwijających się, np. Chinach
- przybywa samochodów, a wśród produkowanych wzrasta ilość modeli o dużym zużyciu paliwa
- produkuje się coraz więcej towarów przemysłowyc.
Prognozy dalszego ocieplania się Ziemi zależą od tempa przyrostu gazów cieplarnianych w atmosferze. Raport IPCC uwzględnia szereg scenariuszy, w szczególności zależnych od podjęcia działań zmierzających do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych lub ich zignorowania i rozwój o czyste kryteria opłacalności ekonomicznej.
A1T – rozwój elektrowni słonecznych i nuklearnych, ogniwa paliwowe etc.
A1Fl – rozwój w oparciu o paliwa kopalne. Kontrola zanieczyszczeń skuteczna, ale ignoruje CO2
A1B – wariant pośredni
A2 – rozwój w oparciu o kryteria ekonomiczne, zwiększenie różnic między biednymi i bogatymi krajami, szybki wzrost ludności, szczególnie w krajach rozwijających się, brak zaangażowania w kwestiach ekologicznych
B1 – wysoki poziom świadomości ekologicznej i społecznej, odejście od postaw konsumpcyjnych, czysto ekonomicznych na rzecz zrównoważonego rozwoju. Rządy, biznes, media i ludzie przywiązują do tego dużą wagę. Świadomie i intensywnie inwestuje się w technologie, efektywność, ekologię.
B2 – jak B1, ale ze zróżnicowaniem pomiędzy krajami bogatymi i biednymi
Najbardziej optymistyczne scenariusze B1, B2 (wysoka świadomość ekologiczna) i A1T (rozwój ekonomiczny, przy założeniu rozwoju technologii i największej opłacalności ekonomicznej rozwiązań o niskiej emisji CO2) pozwalają na stabilizację emisji CO2 do 2050 roku na poziomie zbliżonym do obecnego. Nawet przy zamrożeniu poziomu emisji, ilość CO2 w atmosferze będzie rosła nadal, sięgając 600ppm, czemu towarzyszyłby wzrost temperatury o ~2°C.
Pesymistyczne scenariusze zakładają rozwój kładący nacisk na opłacalność ekonomiczną i ignorujący kwestie ekologiczne lub zadowalający się redukcją innych zanieczyszczeń (pyły, aerozole siarkowe, tlenki siarki itp.). W takiej sytuacji stężenia CO2 do końca wieku mogą wzrosnąć nawet do 1000ppm, a średnie temperatury mogą wzrosnąć nawet o 6-7°C.
Jak na razie emisja dwutlenku węgla przyspiesza – co roku wyrzucamy do atmosfery 3% CO2 więcej, niż rok wcześniej, głównie w rezultacie wzrostu emisji w krajach rozwijających się, które naśladują zachodni model rozwoju.
