Wysoka emisja CO2 zwiększa poziom kwasowości oceanów, który do końca wieku może wzrosnąć o 170 proc. - informują naukowcy w raporcie zaprezentowanym podczas szczytu klimatycznego COP19. Wysoka kwasowość zagraża istnieniu małży, ostryg czy koralowców.

„W rezultacie działalności człowieka, m.in. spalania paliw kopalnych, poziom dwutlenku węgla (CO2) w atmosferze ciągle rośnie. To z kolei przyczynia się do większego zakwaszenia wód mórz i oceanów” – czytamy w raporcie zaprezentowanym w poniedziałek podczas szczytu klimatycznego w Warszawie.

Od początku rewolucji przemysłowej w XVIII wieku – wyjaśniają naukowcy - oceany zaabsorbowały około jednej czwartej CO2, wyemitowanego do atmosfery w wyniku działalności człowieka. Od tamtego czasu poziom kwasowości oceanów wzrósł o 26 proc. „Choć oceany każdego dnia absorbują 24 mln ton CO2, to kwasowość wód oceanicznych zwiększa się na niespotykaną skalę w historii Ziemi. Skala zakwaszenia rośnie obecnie 10 razy szybciej niż kiedykolwiek” – czytamy w raporcie.

Rosnący poziom zakwaszenia oceanów zmienia funkcjonowanie morskich ekosystemów. „Cenne przyrodniczo, ale też ekonomicznie mięczaki, jak małże i ostrygi, są bardzo wrażliwe na oceaniczne pH, czyli stopień zakwaszenia wody" - informują naukowcy w przedstawionym raporcie.

Kiedy woda staje się zbyt kwaśna, morskie organizmy, które formują wapienne muszle czy szkielety – m.in. ostrygi czy koralowce – zmniejszają swoją zdolność wytwarzania i utrzymania tych struktur. Jeśli zakwaszenie wód przybrzeżnych będzie wciąż rosło, to pod koniec stulecia morskie stworzenia nie będą mogły np. formować muszli.

Utrzymująca się na obecnym poziomie emisja CO2 spowoduje, że funkcjonowanie raf koralowych w głębokich morzach może ulec rozregulowaniu. Jeszcze w tym wieku szybkość erozji tropikalnych raf koralowych prześcignie ich zdolność do odbudowywania się i przyrostu.

Zwiększona kwasowość wód oceanicznych może mieć dalekosiężne konsekwencje nie tylko dla morskich ekosystemów, ale całych społeczeństw; może wpływać na ekonomię i gospodarkę państw. "Już teraz niektórzy rybacy utrzymujący się z ich połowów musieli przystosować się do niższego poziomu pH wody morskiej. Niektórzy zmuszeni byli zmienić miejsce pracy i zamieszkania” – informują naukowcy w przedstawionym raporcie.

Przygotowany dla polityków i uczestników COP19 raport zawiera 21 stwierdzeń dotyczących procesu zakwaszenia oceanów i potencjalnych skutków, jakie może wywołać. Autorzy raportu pogrupowali je według stopnia pewności od „bardzo wysokiego” do „niskiego”.

Naukowcy są pewni, że to właśnie emisja dwutlenku węgla do atmosfery zwiększa kwasowość wód oceanicznych. Skutki zakwaszenia oceanów przez CO2 będą odczuwalne przez wieki, ale zmniejszenie emisji CO2 może spowolnić ten proces. "Musimy być przygotowani na znaczące globalne straty ekonomiczne i ubożenie ekosystemów morskich. Jednocześnie wiemy, że redukcja emisji dwutlenku węgla spowolni proces zakwaszania oceanów. To jest nasze główne przesłanie do uczestników szczytu klimatycznego COP19" – wyjaśnia jeden z autorów raportu Ulf Riebesell.

Jak podkreślają naukowcy, jeśli udałoby się znacząco zredukować emisję CO2 i ograniczyć wzrost średniej temperatury w tym wieku do najwyżej dwóch stopni, połowa wód, w których żyją koralowce może zacząć sprzyjać ich wzrostowi. „Redukcja emisji może chronić niektóre rafy koralowe i morskie organizmy. Wiemy jednak, że są one narażone na działanie również innych czynników, jak zanieczyszczenie wód, przełowienie, zbyt małą ilość tlenu i ocieplanie wód” – przyznaje współautorka raportu Wendy Broadgate.

Podkreśla jednak, że te dwa ostatnie czynniki powodowane są również przez rosnącą emisję CO2. „Zredukowanie innych niekorzystnych czynników i ochrona znacznych obszarów morskich mogą pomóc zbudować odporność na zakwaszenie” – podkreśliła Broadgate.

Raport przygotowano w ramach Międzynarodowego Programu "Zmiany Globalne Geosfery i Biosfery". W pracach uczestniczyli naukowcy m.in. z Międzyrządowej Komisji Oceanograficznej działającej pod egidą UNESCO oraz Naukowego Komitetu Badań Oceanicznych.


Źródło: PAP - Nauka w Polsce

Organizacje ekologiczne oddają identyfikatory i wycofują się ze szczytu klimatycznego. Zdaniem aktywistów negocjacje nie przynoszą rezultatu, a sam Szczyt Klimatyczny w Warszawie zakończy się fiaskiem.

Organizacje i ruchy związane z ekologią i ochroną środowiska z całego świata postanowiły dobrowolnie wycofać się z rozmów podczas warszawskiego Szczytu Klimatycznego. „Działacze będą oddawać swoje identyfikatory upoważniające do uczestnictwa w oficjalnych rozmowach – powiedział IAR szef Greenpeace Polska Maciej Muskat.

Ekolodzy krytykują fakt, iż rządy krajów nie chcą przyjąć wiążącego kalendarza prac nad przyjęciem zobowiązań dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych. Ekolodzy uważają, że brak harmonogramu spowoduje, iż negocjacje zakończą się fiaskiem podobnym do tego, jakie nastąpiło na szczycie klimatycznym w Kopenhadze kilka lat temu.

„Wyzwanie związane z prowadzeniem procesu negocjacji klimatycznych przerosło rząd Donalda Tuska. Zamiast zgodnie z oczekiwaniem obywateli wspierać rozwój odnawialnych źródeł energii, wybrał wsparcie interesów przemysłu opartego na spalaniu paliw kopalnych. Wczoraj premier dał temu wyraz kolejny raz, dokonując zmiany ministra środowiska podczas trwania Szczytu Klimatycznego i uzasadniając tę decyzję potrzebą szybszej eksploatacji innego paliwa kopalnego, jakim jest gaz łupkowy” – powiedział Maciej Muskat, dyrektor Greenpeace Polska.

Źródło: Agencja AFP

Ekolodzy nie są zadowoleni z przebiegu szczytu klimatycznego COP19, czego wyrazem mają być antynagrody „Skamielina Dnia” („Fossil of the day”) wręczone polskiemu rządowi. Pierwsze niechlubne wyróżnienie podczas szczytu przyznano rządowi 12 listopada za całokształt działań związanych z ochroną środowiska. Kolejny raz tytuł ten przyznano 18 listopada, tym razem za promocję węgla jako głównego surowca energetycznego.


Wyróżnienia „Skamielina Dnia” przyznawane są przez organizacje zrzeszone w Climate Action Network (CAN) państwom blokującym postępy w negocjacjach klimatycznych. Po raz pierwszy statuetkę Polsce wręczono w 2008 roku podczas COP14 w Poznaniu. Organizacja WWF przypomina, że to już kolejne tego typu „wyróżnienie” dla Polski. W tym roku dodatkową kompromitacją dla polskiego rządu jest jedna z najdłuższych list przyczyn przyznania statuetki w historii jej wręczania. Pierwszym z zarzutów jest zaproszenie przedstawicieli lobby wysokoemisyjnego biznesu na spotkania pre-COP – nieoficjalnych rozmów, które odbyły się w październiku, poprzedzających szczyt klimatyczny. Ekologom nie podoba się również fakt, iż sponsorami organizowanego w Warszawie szczytu są między innymi firmy, które emitują największe ilości dwutlenku węgla w Polsce.

Jak twierdzi Paweł Średziński z WWF Polska kolejnym błędem rządu jest blokowanie polityki klimatycznej zaproponowanej przez Unię Europejską. Działacz tłumaczy, że ministerstwo środowiska nie tylko nie zgadza się na wprowadzenie unijnych norm redukcji emisji CO2, lecz także nie przedstawia warunków, których spełnienie mogłoby zmienić decyzję Polski.

Dwuznacznie i zniechęcająco, według WWF Polska, prezentują się materiały zamieszczane na oficjalnym blogu COP19, które podważają fakty na temat zmian klimatu. Organizacja stwierdza, iż zmarnowano szansę na rzetelne poinformowanie społeczeństwa o zmianach klimatu, jaką jest międzynarodowy szczyt. Działania polskiego rządu, według ekologów, są sprzeczne – z jednej strony ministerstwo środowiska jest gospodarzem COP19, z drugiej resort gospodarki w drugim tygodniu spotkania klimatycznego organizuje szczyt węglowy.

Z węglem wiąże się powód przyznania rządowi drugiej „nagrody”. Organizacja WWF Polska zarzuca politykom hipokryzję oraz manipulację. Według ekologów dalsze wspieranie przemysłu opartego na węglu z czasem będzie coraz droższe i mniej opłacalne. Paweł Średziński przypomniał, że już obecnie Polska kupuje więcej węgla niż sprzedaje. Budowa nowych elektrowni oraz kopalni jest szkodliwa dla środowiska oraz nieprzyszłościowa. Anna Drążkiewicz z Polskiej Zielonej Sieci jednoznacznie stwierdziła, iż celem szczytu węglowego jest przedłużenie działania przemysłu węglowego, który istnieje jedynie dzięki wsparciu środków publicznych. Były Główny Geolog Kraju i Wiceminister Środowiska, dr Michał Wilczyński wyraził zaniepokojenie działaniami rządu. Według niego tego typu decyzje są przejawem braku troski zarówno o jakość życia Polaków jak i o środowisko.

Źródło:www.ekohabitat.pl

Zmiana na stanowisku Ministra Środowiska w czasie trwającego właśnie szczytu klimatycznego w Warszawie dowodzi braku troski o międzynarodowy proces negocjacyjny w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatu ze strony polskiego rządu.

Jednocześnie, po raz kolejny, ministrem odpowiedzialnym za ten resort zostaje osoba, która nie zajmowała się wcześniej kwestiami ochrony środowiska – uważa organizacja ekologiczna WWF Polska.

Nie wiemy, jaki będzie minister Maciej Grabowski, bo nie dał się jeszcze poznać w nowej roli – mówi Dorota Zawadzka-Stępniak z WWF Polska. – Z pewnością stanie przed nim wiele wyzwań, związanych z kierowaniem działaniami administracji rządowej w zakresie ochrony środowiska i gospodarki wodnej a nie tylko w zakresie polityki klimatycznej i energetycznej Pilnego rozwiązania wymagają obecnie kwestie związane z reformą gospodarowania wodami w Polsce oraz wdrażaniem unijnego prawa w tym zakresie. Polska jest nadal zagrożona dotkliwymi karami finansowymi za brak implementacji chociażby Ramowej Dyrektywy Wodnej.

Nowy minister środowiska powinien aktywnie zaangażować się we wsparcie zielonej energetyki i nie zostawiać jej losu w rękach Ministerstwa Gospodarki, dbającego wyłącznie o interesy lobby sektora węglowego. Tym bardziej, że resort środowiska jest odpowiedzialny za politykę klimatyczną. Brak zmiany dotychczasowego dyskursu polskiej polityki i dotychczasowe deprecjonowanie przez Premiera roli Ministerstwa Środowiska spowodowały, że droga do niskoemisyjnej i innowacyjnej Polski może zostać całkowicie zamknięta.

Zielona i obywatelska energetyka nie będzie mogła się rozwijać, bo projektodawca nowych założeń do wsparcia systemu OZE dyskryminuje obywateli poprzez sposób kalkulacji cen oferowanych producentom energii, faworyzującym duże koncerny, a nie mikroinstalacje, które mogą być budowane przez małe przedsiębiorstwa lub osoby indywidualne.

WWF Polska liczy na to, że wznowiona będzie współpraca Ministerstwa Środowiska z trzecim sektorem – organizacjami społecznymi. Głos społeczeństwa obywatelskiego nie może być pominięty w procesie tworzenia i wdrażania polityk środowiskowych.

Zdymisjonowanie ministra środowiska w kluczowym momencie negocjacji klimatycznych odkrywa po raz kolejny rzeczywiste intencje polskiego rządu – dodaje Zawadzka-Stępniak. – Klimat i środowisko są traktowane po macoszemu, jako zło konieczne, i w pełni podporządkowane krótkowzrocznym interesom gospodarczym. Jeżeli priorytetem nowego ministra środowiska będzie przyspieszenie wydobycia gazu łupkowego, to mamy kompletne pomieszanie kompetencji między resortami. W wizji nowego szefa resortu środowiska będzie on de facto wykonywał pracę ministra gospodarki.

Od ministra środowiska oczekujemy zupełnie innych deklaracji, związanych bezpośrednio z zadaniami dotyczącymi ochrony środowiska i gospodarki wodnej za które ma odpowiadać zgodnie z wydanym przez Prezesa Rady Ministrów Rozporządzeniem * .

* Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz.U. Nr 248, poz. 1493 oraz Nr 284, poz. 1671). Zgodnie z regulacją omawianego rozporządzenia, Minister Środowiska kieruje działami administracji rządowej gospodarka wodna i środowisko.
Dział gospodarka wodna [art. 11 ust. 1 ustawy o działach administracji rządowej], obejmuje sprawy:
kształtowania, ochrony i racjonalnego wykorzystywania zasobów wodnych,
-utrzymania śródlądowych wód powierzchniowych, stanowiących własność Skarbu Państwa wraz z infrastrukturą techniczną związaną z tymi wodami, obejmującą budowle oraz urządzenia wodne,
-budowy, modernizacji oraz utrzymania śródlądowych dróg wodnych,
-ochrony przeciwpowodziowej, w tym budowy, modernizacji oraz utrzymania urządzeń wodnych zabezpieczających przed powodzią oraz koordynacji przedsięwzięć służących osłonie i ochronie przeciwpowodziowej państwa,
-funkcjonowania państwowej służby hydrologiczno - meteorologicznej i państwowej służby hydrologicznej, z wyłączeniem zagadnień monitoringu jakości wód podziemnych,
-współpracy międzynarodowej na wodach granicznych w zakresie zadań należących do działu.


Dział środowisko [art. 28 ust. 1 ustawy o działach administracji rządowej], obejmuje sprawy:
-ochrony i kształtowania środowiska oraz racjonalnego wykorzystywania jego zasobów,
-ochrony przyrody, w tym w parkach narodowych i krajobrazowych, rezerwatach przyrody, oraz ochrony gatunków roślin i zwierząt, prawem chronionych lasów, zwierzyny i innych tworów przyrody,
-geologii,
-gospodarki zasobami naturalnymi,
-kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska i badania stanu środowiska,
-leśnictwa,
-ochrony lasów i gruntów leśnych,
-łowiectwa,
-organizmów genetycznie zmodyfikowanych, z wyjątkiem spraw związanych z wydawaniem zezwoleń na wprowadzenie do obrotu żywności i środków farmaceutycznych oraz spraw organizmów genetycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego i pasz genetycznie zmodyfikowanych w zakresie niektórych zadań lub czynności określonych właściwymi przepisami.

Źródło:WWF

Dziś na Szczyt Klimatyczny COP19/CMP9 przybędą delegacje najwyższych przedstawicieli państw i organizacji międzynarodowych. 

Wśród gości będą m.in. Ban Ki-moon, Sekretarz Generalny ONZ oraz premier Donald Tusk. Tym samym szczyt wejdzie w decydującą fazę.

Rozmowy przedstawicieli najwyższej rangi potrwają cztery dni i mają na celu podsumować dotychczasowe ustalenia konferencji klimatycznej. Od 11 listopada negocjacje toczyły się na szczeblu negocjatorów. Był to niezbędny etap dla osiągnięcia porozumienia, które ma zostać wypracowane podczas Segmentu Wysokiego Szczytu.

Oprócz sekretarza generalnego ONZ, Ban Ki-moona, podczas obrad obecny będzie Przewodniczący 68. Sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych dr John William Ashe, a także najwyżsi przedstawiciele państwowi: prezydenci Tanzanii, Etiopii, Tuvalu i Nauru, wiceprezydent Iranu, czy Todd Stern, pełnomocnik rządu USA ds. zmian klimatycznych. Przybędą także ministrowie środowiska większości państw członkowskich ONZ. Polskie władze będzie reprezentował premier Donald Tusk oraz minister Marcin Korolec jako prezydent Szczytu Klimatycznego.

Kolejne dni szczytu będą poświęcone spotkaniom z przedstawicielami biznesu, miast i samorządów lokalnych. Podczas debaty Business Dialogue (20 listopada), jak również w trakcie roboczego lunchu z Ba Ki-moonem będą prowadzone rozmowy o tym, jak włączyć przedsiębiorców w proces redukcji emisji, tak aby osiągnąć najlepsze efekty środowiskowe. Kolejny dzień (21 listopada) poświęcony będzie miastom. Rozmowy, w gronie przedstawicieli włodarzy miast ze wszystkich kontynentów, skoncentrują się na tym jak lokalny samorząd może przyczynić się do zmniejszania zanieczyszczeń. Demografowie przewidują, że w niedługiej przyszłości 80% ludności Ziemi będzie mieszkańcami miast.

Źródło: www.mos.gov.pl

W poniedziałek, 18 listopada aktywiści Greenpeace wspięli się na budynek Ministerstwa Gospodarki – gdzie trwa Szczyt Węgla i Klimatu – i wywiesili transparenty z hasłem „Kto rządzi Polską? Przemysł węglowy czy obywatele?”.

Swoją akcją ekolodzy chcieli podkreślić, że organizacja Szczytu Węgla i Klimatu w trakcie trwającego właśnie Szczytu Klimatycznego COP19 pokazuje, że priorytetem polskiego rządu jest dalsze uzależnienie gospodarki od węgla, wbrew woli obywateli.

 Zaproszenie reprezentantów największych trucicieli, w trakcie trwania Szczytu Klimatycznego to wydarzenie bez precedensu i prowokacja ze strony rządu. "Takie działanie oznacza, że Donald Tusk zupełnie nie liczy się z głosem obywateli, którzy chcą, aby rozwój w Polsce był napędzany energią odnawialną” – mówi Maciej Muskat, dyrektor Greenpeace Polska.

Akcja aktywistów nawiązuje do spotkań, które obecnie odbywają się w Warszawie. Na jednym z transparentów wywieszonych na Ministerstwie Gospodarki, aktywiści z Greenpeace napisali „Who rules the world? Fossil industries or the people?” („Kto rządzi światem? Przemysł paliw kopalnych, czy ludzie?”)

 Zdaniem Martina Kaisera, przewodniczącego delegacji Greenpeace na COP19 „organizacja Szczytu Węglowego w trakcie negocjacji klimatycznych COP19 to policzek wymierzony ludziom cierpiącym z powodu katastrofalnych skutków zmian klimatu.”

 „Dając zgodę na organizację Szczytu Węglowego, Donald Tusk dał jasny sygnał, że interes przemysłu węglowego jest dla niego ważniejszy od ochrony klimatu oraz zdanie obywateli. Premier musi wiedzieć, że do 2030r. Polska może zmniejszyć o połowę zapotrzebowanie na węgiel i stworzyć 100 tys. miejsc pracy” – dodał Maciej Muskat

Akcja organizacji Greenpeace rozpoczęła się kwadrans po godzinie szóstej. W proteście bierze udział 43 ekologów z dwudziestu krajów, w tym m. in. z Niemiec, Węgier, Holandię, Austrii, Słowenii, Szwecji, Danii i z Finlandii.

Źródło:ekologia.pl